De 3 valkuilen bij echtscheidingsbemiddeling

Een scheiding is een achtbaan van verstrengelde belangen, en voor veel koppels kan echtscheidingsbemiddeling in zo een geval helpen een vechtscheiding te voorkomen. Een echtscheidingsbemiddelaar zal beide partijen willen bijstaan in het vinden van constructieve oplossingen en degelijke compromissen, waardoor er een andere, positieve richting aan jullie verstandhouding gegeven wordt. Maar dan moeten jullie wel met de juiste intentie naar de bemiddelaar stappen. Hoe kun je optimaal gebruikmaken van echtscheidingsbemiddeling? In dit artikel zetten we de drie grootste valkuilen van mediation op een rijtje.


1. De verkeerde verwachtingen

 Mensen gaan vaak naar een psycholoog in de veronderstelling dat daar de problemen wel even opgelost worden, zo stelt Jeffrey Wijnberg, psycholoog en vader van Correspondent hoofdredacteur Rob Wijnberg. “Mensen komen met hun probleem bij een psycholoog en denken ‘hier zit ik mee, ik leg het bij jou neer, los het maar op’. Maar zo werkt het natuurlijk niet.”

Dit principe is te vertalen naar een echtscheidingsbemiddelaar, in feite een gespecialiseerde psycholoog. Mensen komen naar de echtscheidingsbemiddelaar en verwachten dat hij of zij de knopen door zal hakken en met oplossingen komt. Maar hier ligt niet het basisprincipe van de bemiddeling; deze is juist gericht op de oplossing die vanuit de partners zelf komt. De bemiddelaar maakt geen beslissingen, maar legt de belangen van beide partijen tegenover elkaar waarna de ex-partners zelf tot constructieve conclusies kunnen komen. Het heft ligt altijd in handen van de ex-partners.


2. Niet bereid compromissen te sluiten

 Het komt vaak voor dat koppels met eisen naar een bemiddelaar gaan. De ene ouder eist dat kinderen vijf dagen per week bij hem of haar zijn, de andere ouder eist dat de auto sowieso naar hem of haar gaat. Met dit soort eisen zorg je ervoor dat een bemiddelingsprocedure stroef verloopt. Het is niet vreemd dat je eisen hebt, maar deze eisen moeten wel aan te passen zijn en bespreekbaar blijven, anders blijf je op hetzelfde punt hangen. Zorg er dus voor dat je je eisen vertaalt in vragen: Wat voor omgangsregeling is het beste voor het kind? En als ik de auto kan houden, wat kan hier tegenover staan voor mijn ex-partner?

3. Niet bereid te praten

Scheidingsbemiddeling werkt alleen als beide partners ervoor kiezen en beide partijen er vol voor gaan. Bemiddeling die voortvloeit uit een verwijzing van de rechter blijkt daardoor ook vaak niet te werken, omdat een van de partners bijvoorbeeld dingen verzwijgt of niet duidelijk is in de essentie van zijn of haar belangen.

 

Van deze valkuilen kunnen we een ding leren: voordat je naar een bemiddelaar stapt, moet je je bewust zijn van je houding. Zorg er daarom voor dat jullie allebei:

  • bereid zijn om te onderhandelen (stel geen eisen maar vragen);
  • een open houding aannemen (ben eerlijk en recht door zee);
  • klaar zijn om knopen door te hakken (in plaats van verwachten dat de bemiddelaar dit doet).

 

scheidingsbemiddeling